MC's tech test: Second Life
Gepubliceerd op woensdag 08 juni 2005
Multiplayer Fantasy-games worden steeds populairder. En serieuzer. Marie-Claire testte het spel ‘Second Life’ en keek hoe het is om een tweede leven op internet te hebben.
Vroeger wilde ik altijd Mara heten. Ik was ervan overtuigd dat mijn leven dan veel avontuurlijker zou zijn. Maar hoe ik ook zeurde, mijn moeder weigerde me bij mijn fantasienaam te noemen en antwoordde steevast: “Blijf nou maar jezelf, dan ben je veel leuker”. Vandaag is daar, twintig jaar later, verandering in gekomen. Vanaf vandaag ben ik eindelijk Mara. Dat wil zeggen, in het spel ‘Second Life’.
Second Life is een Massively Multiplayer Online Role-Playing Game, een driedimensionale virtuele wereld op internet. De populariteit van het spel groeit, het heeft nu meer dan 30.000 inwoners die fanatiek spelen. Spelen is eigenlijk niet het juiste woord, in Second Life leidt je meer een extra leven naast je gewone bestaan.
Je kan jezelf tot in de kleinste details vormgeven en dat is meteen mijn eerste wonderlijke ervaring: zal ik eerlijk zijn of laat ik mijn fantasie de vrije loop? Ik kies voor het laatste en het resultaat mag er wezen, ik lijkt net Aki Ross uit Final Fantasy.Nu is het zaak mijn online bestaan goed op te bouwen. Daar heb ik geld voor nodig en dat kan ik verdienen door zelf voorwerpen te creëren die anderen kunnen kopen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. De wereld in Second Life is onvoorstelbaar groot. Door op een landkaart te klikken kun je je laten teleporteren naar allerlei plaatsen. Het doet me denken aan de Matrix, maar dan zonder vechtscènes.
Omdat ik nog niet voldoende geld heb om een eigen huis te bouwen besluit ik eerst te gaan winkelen. Het wordt de tweede wonderlijke confrontatie met mijn andere ik. In tegenstelling tot wat ik normaal zou kopen, schaf ik een glimmend laag uitgesneden catsuit aan. En voor ik het weet sta ik in een nachtclub op een podium te dansen als Madonna in een videoclip. In het echte leven zou ik dat nooit zomaar doen, maar hier voel ik geen schroom.
Ik geniet, tot er opeens een man met een enorme snor naar me toe loopt. Bovenin mijn scherm verschijnt een popup: “Pascal just gave you 10 dollar”. De man blijft voor me staan en vraagt of ik niet wat uit wil trekken. Van schrik laat ik me terplekke naar een andere plaats teleporteren, dit was niet de bedoeling.
Second Life is een fascinerende wereld waarin je de regisseur bent van je eigen dromen. Maar er zijn ook serieuze ingrediënten. Zo openden onderzoekers van de Universiteit van Californië er laatst een huis waarin spelers kunnen ervaren hoe het is om schizofreen te zijn. Zodra je binnen bent, hoor je stemmen in je hoofd die zeggen dat je niets voorstelt en word je geconfronteerd met verhalen van echte schizofrene mensen. Het is een beklemmende ervaring, ook al weet ik dat het maar virtueel is.
En dan zijn er nog de honderden fanatiekelingen die echt geld verdienen met het spel. Hoe? Om in het spel een huis te kunnen kopen moet je er veel tijd in steken. Sommige mensen hebben daar geen geduld voor en die kunnen via sites als Ebay met echt geld virtueel geld kopen om in het spel te gebruiken. Volgens schattingen gaan er per jaar bijna 900 miljoen echte dollars om in de handel in dat nepgeld en in virtuele goederen. In niets dus eigenlijk.
Maar ik begrijp het, want Second Life heeft een verslavende werking. Na twee nachten ben ik totaal geradbraakt van mijn dubbelleven. Ik heb afgesproken in een hip café en wil nog naar een tropisch eiland met een nieuwe vriend. En ik ben erg druk met het realiseren van een oude droom: mijn eigen bloemenwinkel. Ik vergeet mail te beantwoorden en reageer niet op telefoontjes. In mijn virtuele leven zorg ik goed voor mezelf en ben ik een verschijning, maar toen ik net in de echte spiegel keek schrok ik van de wallen die zich onder mijn ogen hadden gevormd. Omdat alles in dit spel maakbaar is, is de verleiding groot je erin te verliezen. Op sommige mensen kan dat een therapeutisch effect hebben, maar je kunt er ook er ook door vervreemden van de werkelijkheid. En als ik het zo bekijk: ik begin steeds beter te begrijpen waarom mijn moeder me nooit Mara wilde noemen.
Voordelen: - Je kunt er echt geld mee verdienen- Het kan een therapeutische werking hebben- Je bent er de regisseur van je eigen dromen - Het is prachtig vormgegeven in 3D
Nadelen:- Je moet er uren per dag insteken om het te leren- Je hebt een computer nodig met veel werkgeheugen en een nieuwe 3D videokaart- Een abonnement kost tien dollar per maand als je geen geld verdient met het spel.- Het is zwaar verslavend.
Site: www.secondlife.com

bron: http://www.planet.nl/planet/show/id=118880/contentid=585934/sc=58610d

Nog een artikel.

roman